Rozdział 2

Cześć! :) Jak widać druga część opowiadania, mam nadzieję, że się spodoba. :) Zapraszam do oceniania w komentarzach :D Następny wpis ukaże się w środę.


***
    W pociągu nie było aż tak tłoczno jak zwykle, przeciwnie przedziały świeciły pustkami. Hermiona zajęła miejsce w całkiem pustym wagonie końcowym. Wyciągnęła książkę, którą dostała od Dumbledore'a i zaczęła ją czytać już po raz czwarty. Nie wiedząc kiedy zasnęła . Obudził ją śmiech. Od razu poznała ten drwiący pełen nienawiści i zemsty chichot. Był to Draco Malfoy. Odruchowo chciała chwycić różdżkę, więc złapała za kieszeń, ale niczego tam nie znalazła. Draco zauważył, że dziewczyna nie śpi.
-Oooo zobaczcie kto się obudził! Nasza śpiąca szlama!-zaszydził do Crabbe'a i Goyle'a , którzy stali oparci o drzwi przedziału. Draco siedział naprzeciw Hermiony.
-Tego szukasz Granger?-zaśmiał się pokazując jej różdżkę, którą trzymał w bladej dłoni.
-Oddaj to-rozkazała ostro i zarazem spokojnie dziewczyna.
-Oooo jaka niegrzeczna.Takie szlamy jak ty powinny odnosić się z szacunkiem do takich czarodziei czystej krwi jak ja-dodał z przekąsem Crabb i Goyle zaśmiali się głupkowato.
-Ahhhh Draco powiedziałabym ci, że masz w końcu dorosnąć, ale wiem, że cię na to nie stać, no bo widzisz nie wszystko da się kupić za pieniądze-żachnęła z ironicznym uśmiechem i wstała żeby wyjść z przedziału.
-A ty gdzie? Nie odpowiada ci moje towarzystwo? Powinnaś się cieszyć szlamo, że czarodziej taki jak ja w ogóle na ciebie patrzy-powiedział a na jego zimnej twarzy pojawił się szyderczy wyraz.
Hermiona podeszła do niego tak blisko, że czuła jego świeży oddech. Przez chwilę nie mówiąc nic patrzyła się w te jego głębokie lodowate oczy, a potem wzięła zamach ręką, było pewne, że chce go uderzyć, lecz już w drugiej sekundzie opuściła rękę i wyszła bez słowa. Gdy drzwi przedziału zatrzasnęły się na chwilę zapanowała cisza.
-Głupia szlama!!!!-przerwał milczenie Malfoy kopiąc w fotel przed nim. Gniew nim miotał. Nagle spostrzegł różdżkę, którą ściskał w dłoni. To była JEJ różdżka.
-Crabbe,Goyle idę oddać to tej ohydnej szlamie. Nie ruszajcie się stąd!-rozkazał i wyszedł.
Szedł tak spoglądając do środka każdego wagonu, ale Hermiony w żadnym nie było. I nagle zaświtał mu pomysł gdzie mogła pójść. Ładownia. Kiedy jeszcze Harry i Ron chodzili do szkoły, zawsze udawali się tam na te ich tajne rozmówki. Ruszył prawie, że biegiem. Miał rację-była tam. Chłopak przecisnął się przez drzwi bezszelestnie. Hermiona za bardzo zajęta była pisaniem by go zauważyć. Ręka cała jej dygotała. Malfoy cicho zbliżył się do niej. Podszedł tak blisko, że czuł jej kwieciste perfumy. Przez chwilę walczył z plątaniną uczuć, jak zawsze gdy ją widział. Wiedział też, że śmierciożercy zlecili mu zadanie i już w bliskiej przyszłości będzie musiał je wypełnić. Tylko jak? On nie da rady. Nie zrobi tego,ale jeśli tego nie zrobi to srogo za to zapłaci.
-Draco!-krzyknęła dziewczyna, tym samym przerywając mu rozmyślenia.